--------------------------
Όταν το ’90 ξεκίνησε ο κρουνός με τα εκατομμύρια από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, του πρώτου αναπτυξιακού νόμου, ο 1892/90 αν δεν κάνω λάθος, δεν μας απαγόρεψε κάποιος να κάνουμε νέες βιομηχανίες ή να αναπτύξουμε τις ήδη υπάρχουσες.
Τότε, που λέτε, δεν υπήρχαν μελετητικά γραφεία για να συντάξουν τις οικονομοτεχνικές μελέτες. Υπάλληλοι του υπουργείου τις έκαναν ή βοηθούσαν, με το αζημίωτο βέβαια 500.000 δρχ. η μελέτη και 2-4% επί της έγκρισης, και όχι επί της επιδότησης, για το πέρασμα. Χιλιάδες οι αιτήσεις και οι εγκρίσεις σε παντός είδους κατηγορίες.
Όταν είδαν ότι έχει ψωμί η δουλειά, άνοιξαν δειλά δειλά τα πρώτα γραφεία, όπου και απογειώθηκαν οι αμοιβές. Να δείτε ωραιότατα εργοστάσια στις ΒΙ.ΠΕ τελειωμένα, με το κλειδί στο χέρι, και είτε να λειτουργούν για μερικούς μήνες για να πάρουν την τελευταία εκταμίευση, είτε να μην ανοίγουν ποτέ. Οι υπερτιμολογήσεις πήγαν σύννεφο, μέχρι την στρατόσφαιρα.
Τα χρήματα όμως δόθηκαν, φαγώθηκαν, και με λίγες εξαιρέσεις πήγαν σε τσέπες ιδιωτών και προμηθευτών ακριβών ειδών.
Επειδή στην πορεία τα χρήματα έγιναν ακόμα πιο πολλά, μας προέκυψαν οι μεγαλοκαρχαρίες που αντιλήφθηκαν ότι θα χάσουν μερίδιο από την πιτάρα τους, και άρχισαν τις διεισδύσεις στις επιτροπές αξιολογήσεων, ελέγχοντας ουσιαστικά αυτοί τι επένδυση θα εγκρίνετο.
Ο 4ος όροφος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας γνώρισε πιένες την δεκαετία του ’90. Όλους τους μελετητές τους ήξερε ο θυρωρός. Όταν όμως πήγαιναν οι υποψήφιοι επιχειρηματίες που τους απέκλειαν με γελοίες δικαιολογίες έτρωγαν πόρτα.
Και αργότερα ήρθαν και τα μικρότερα επενδυτικά σχέδια, μέχρι 50.000.000 δρχ, βλέπε Ε.Ο.ΜΜ.Ε.Χ.
Εκεί να δείτε πανηγύρι, δώσε και μένα μπάρμπα…. Κόστος μελέτης 500.000 δρχ. και 10% επί της επιδότησης. Πάνω από 100.000 επενδυτικά σχέδια κατατέθηκαν σε διάστημα ολίγων ετών. Μαγαζιά βαφτίζονταν βιοτεχνίες και άλλες μεταποιητικές κολυμπήθρες.
Έγιναν βέβαια, και πρόκοψαν πολλοί, και σωστές επενδύσεις, αλλά χάθηκαν δισεκατομμύρια σε νεοπλουτισμό. Αλλά καταστράφηκε και ένα πολύ μεγάλο, υγιές επιχειρηματικό κομμάτι των Ελλήνων.
Φρόντισε το κράτος, που έκανε μέχρι και τρία χρόνια να εγκρίνει, να ελέγξει και να εκταμιεύσει, ενώ οι υπεύθυνοι πολίτες ξεκινούσαν την επένδυση, περιμένοντας να τηρήσει, το κράτος, τα χρονοδιαγράμματα που υπήρχαν στις προκυρήξεις.
Από την άλλη βέβαια, μας τσάκισαν την αγροτική παραγωγή, την αλιεία, την κτηνοτροφία.
Ευρώπη….άλλο ένα νόμισμα με δύο όψεις.
Το ανόητο, για να μην κάτι άλλο, της υπόθεσης είναι ότι το νόμισμα το γύριζαν πάντα τα πιο ανίκανα, αδηφάγα και ιδιοτελή χέρια. Τα χέρια που εμείς τρέφαμε με την ελπίδα ότι θα μας κάτσει….κορώνα, γιατί δεν τα πηγαίναμε και πολύ καλά με…τα γράμματα.
--------------------------
Θραξ Αναρμόδιος (για την αντιγραφή)
Αγαπητέ Θράκα καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις.
Εύχομαι ο καθαρός σου λόγος να συνεχίζει να ρέει ακούραστα.
'ετσι είναι και χειρότερα αγαπητέ πατριώτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις παραλείψει το 10% το "νόμιμο κέρδος του υπουργού", επί της επιδότησης,και το αναπτυξιακό σχέιο για την Θράκη περίπου στα 1983 που γέμισαν την Θ΄ρακη με "παρθενώνες"...(γιαπιά μέχρι το στάδιο των μπετών στις κολώνες)....
Να συνπληρώσω με τα "σχέια βελτίωσης " για τους αγρότες....από το 1987 που πρωτοεμφανίστηκαν...η τότε ΕΟΚ χορηγούσε το ανάλογο ανά περιφέρεια κεφάλειο στον αρμόιο υπάλληλο στην κάθε νομαρχία...στο όνομά του ...σε δικό του λογαριασμό....αυτός ένέκριεν σχέδια κατά το δοκούν...και με ανάλογη προμήθεια ενοείται...υπάρχει και η περίπτωση που κάποιος τα έβαλε κλειστά με υψηλο επιτόκιο και τα επέστρεψε "ατόφια" (ενοείται και άτοκα)στην υπηρεσία μετ'ά από 6 χρονια.... αν θυμαμαι καλά εκείνη την περίοδο τα επιτόκια στα κλειστά πήγαιναν γύρω στο 10% για ένα ποσό γύρω στα 500 εκατομύρια ο κύριος έβγαζε καμιά πενηνταριά το χρόνο απ'τους τόκους...
χρηχα