Πατρίδα είναι ο λαός

Αριστερά και δεξιά είναι ιδεολογήματα που τα κόμματα προορίζουν για ευρεία λαϊκή κατανάλωση ώστε να καμώνονται τους εκφραστές αυτών των ιδεολογημάτων μετά. Αποκρύπτοντας βέβαια την κεντρική αλήθεια. Οτι δηλαδή η δημοκρατία είναι στην παρανομία. Στην ανυπαρξία. Οτι η δημοκρατία δεν περιλαμβάνεται ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΑ. Δεν προβλέπεται, που λέγαμε και στο στρατό.

Ο λαός διαχρονικά θέλει τα ίδια πράγματα. Βασικά θέλει τα ίδια πράγματα εδώ και χιλιετηρίδες. Ο λαός χρειάζεται δημοκρατία για να επιτύχει αυτά που θέλει και οι πολιτικές ηγεσίες του δίνουν Αριστερά και Δεξιά. Για να μην του δώσουν δημοκρατία. Το απόλυτο εργαλείο της λαϊκής επιτυχίας.

Τα πολιτικά επιτελεία σκαρφίζονται ιδεολογισμούς. Με τους ιδεολογισμούς αυτούς ξεγελούν τον λαό. Τον οποίο και κρατούν στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΝΟΙΑ. Κυρίως ιστορική άγνοια των πεπραγμένων αυτών των ίδιων πολιτικών επιτελείων στον λαό και την κοινωνία του. Και των δυνάμεων, συμφερόντων, τάξεων και προσώπων που αυτά τα ίδια τα επιτελεία εκπροσωπούν. Αποκρυμμένη εκπροσώπηση φυσικά και όχι διακυρηγμένη.

Οι αμέτρητες "επαναστάσεις στην παιδεία" έχουν ως κύριο στόχο να ενισχύσουν αυτή την απόκρυψη. Α, ναι, ένας άλλος σημαντικός στόχος είναι το ξερίζωμα της κριτικής σκέψης. Η πρόσδεση του λαού σε ιδεολοψίες. Η συναισθηματική ένταξη μερίδων του λαού στην μια ή την άλλη ή την παράλλη πλευρά. Οι εμφύλιοι πόλεμοι βοηθούν πολύ σε αυτό. Διότι δημιουργούν "πολύτιμα" μετατραυματικά σύνδρομα στο λαό. Το ίδιο και οι παντοειδείς κρίσεις.

Εμφύλιες συρράξεις, αιματηρές προεκλογικές εκστρατείες, εθνικοί διχασμοί, κομματικοί φανατισμοί, μπλε και πράσινα καφενεία, αυξάνουν τον κατακερματισμό του λαού. Σιγουρεύουν τη διχόνοια. Οσο ο λαός είναι χωρισμένος σε Αριστερά και Δεξιά, σε κόμματα και κομμάτια, σε παρατάξεις επί παρατάξεων και μάλιστα πονεμένος και με μετατραυματικά σύνδρομα από το αίμα εμφύλιων σπαραγμών, τρομακτικών κοινωνικών κρίσεων και τα παρόμοια, ο μόνος που ενισχύεται είναι οι κομματικές ηγεσίες. Ο λαός χάνει.

Ο λαός είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ όσο δεν ΚΑΤΑΚΤΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ, πέρα από ιδεολογήματα και παρατάξεις.

Τώρα αν σε μια περίοδο δημιουργηθούν κοινωνικοί όροι "ξενοφοβίας" ή ότι άλλο που δεν υπήρχε σε μια προηγούμενη περίοδο, αυτό το να το ερμηνεύσει κάποιος ως αριστερό ή δεξιό προσανατολισμό του λαού δείχνει ότι είναι μακριά από ΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΤΩΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ. Πολύ μακριά. Η έχει άλλους λόγους, δικούς του.

Ξαναλέω: Ο λαός διαχρονικά θέλει τα ίδια πράγματα. Βασικά θέλει τα ίδια πράγματα εδώ και χιλιετηρίδες.

Ο λαός δεν έχει ανάγκη Δεξιά ή Αριστερά. Δεξιοί και Αριστεροί, σε τελική ανάλυση, ΤΟΥ ΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ:
-Οικονομική προκοπή
-Δημοκρατικές ελευθερίες
-Περηφάνεια εθνική
-Εξασφαλισμένη εθνική επιβίωση.

Αυτά θέλει ο λαός. Αυτά του τάζουν Αριστεροί και Δεξιοί. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ.

ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ.
ΟΧΙ ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ή ΔΕΞΙΑ.

Ο λαός δεν είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός. Δεν χρειάζεται να είναι.
Ο λαός ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ. Είναι η μεγάλη δύναμη που κινεί την ιστορία όλη.

Ο λαός ερχεται από τα βάθη της ιστορίας και είναι ένας πλήρης μηχανισμός. Σε δυο γενιές απόσταση από την μεγαλύτερη καταστροφή θα έχει ξαναδημιουργήσει ότι του χρειάζεται για να συνεχίσει: από τον μουζικάντη και την μαία του, μέχρι τον χτίστη και τον θεραπευτή του. Τις εμπορο-πανηγύρεις του και τις κοινότητές του. Τα γεφύρια και τα πηγάδια του. Ο λαός είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ.

Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ.
Πείτε το πολλές φορές για να καταλάβετε την αλήθεια του. Πείτε το από μέσα σας. Φωνάξτε το στο μπαλκόνι σας. Στην πλατεία του χωριού σας.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ.

Τι σχέση έχει η Αριστερά και η Δεξιά με τον λαό;

Θραξ Αναρμόδιος