Τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν

Η δουλειά της κυβέρνησης, της κάθε κυβέρνησης, δεν είναι να κυνηγάει τους "μεγαλοκαρχαρίες". Η κυβέρνηση αυτή, αλλά και η κάθε κυβέρνηση που είδαμε ως τώρα, τα συμφέροντα των "μεγαλοκαρχαριών" προστατεύει. Διότι αυτοί είναι και οι πραγματικοί εργοδότες της. Ετσι δουλεύει αυτή η μοντέρνα δημοκρατία. Η γνωστή και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο, κοινοβουλευτισμός.

Τον ίδιο εργοδότη με την κυβέρνηση αυτή και το κυβερνών κόμμα έχουν και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης καθώς και όλα τα συνδικάτα. Λίγο ή πολύ. Κιαν όχι ακριβώς εργοδότη, πάντως όχι και εχθρό. Αφού είναι ολοφάνερο ότι κόμματα της αντιπολίτευσης και συνδικάτα ΔΕΝ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. Επαρκώς τουλάχιστον. Δηλαδή δεν κάνουν ΤΙΠΟΤΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ για να καταπέσουν τα μέτρα. Μήπως κάνουν και δεν το καταλάβαμε;

Ετσι η κάθε λογής Τρόϊκες τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση διότι βλέπουν τα μέτρα τους να περνούν "αβρόχοις ποσί" και να γίνονται νόμοι χωρίς καμμιά ουσιαστική αντίδραση. Απολύτως καμμιά. Φαντάζομαι την χαρά τους.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα συνδικάτα που διαφωνούν με τα μέτρα θα έπρεπε να έχουν ΗΔΗ ΚΥΡΗΞΕΙ μία ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ με στόχο να καταπέσουν τα μέτρα αυτά που από πλευράς οικονομικών κατακτήσεων μας ξαναγυρίζουν στην κατάσταση που ίσχυε περίπου πριν το 1945. Και θα έπρεπε να συγκλονίζουν τις μεγάλες πόλεις τουλάχιστον με ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ. Και μεγαλειώδεις πορείες αντίδρασης του λαού.

Ομως τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα συνδικάτα αφήνουν τον λαό να κοιμάται. Και δεν τον καλούν να αγωνιστεί. Αλλά ούτε και του ανακοινώνουν κάποιο εναλλακτικό σχέδιο δράσης, αν έχουν, για το πως θα παρθούν τα μέτρα αυτά πίσω και το πως θα πάψουν να ισχύουν. Εν τω μεταξύ τα μέτρα γίνονται νόμοι της "Ελληνικής Δημοκρατίας". Και προστίθενται και νέα μέτρα, και νέα μέτρα και νέα μέτρα...

Τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν. Ηρθαν για να πάρουν πίσω τις κατακτήσεις ενός αιώνα διεκδικητικού κινήματος. Ακόμη και αν τελικά τα μέτρα δεν αποδώσουν τα "αναμενόμενα" οικονομικά έσοδα και οφέλη και αναγκαστικά οδηγηθούμε σε "μερική ή ολική αναδιάρθρωση" ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ. Οπως και οι "αποκρατικοποιήσεις". Οπως και οι σχεδιαζόμενες εκποιήσεις της περιουσίας του δημοσίου.

Και μέσα στο παθητικό κλίμα που δημιουργήθηκε και την διάθεση της μη-αντίδρασης που διαμορφώθηκε, θα "βρουν την λύση τους" και ορισμένα χρονίζοντα εθνικά θέματα όπως η ονομασία των Σκοπίων, ενδεχομένως το κυπριακό, (μια που και ο κ. Ερντογάν βλέπει ότι τώρα έχει δημιουργηθεί και μια "ευκαιρία"), και ποιος ξέρει τι άλλο.

Υπάρχουν μη-υποτελείς στον κάθε "εργοδότη" κομματικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις με διάθεση να αγωνιστούν; Βεβαίως και υπάρχουν. Και που βρίσκονται; Βρίσκονται στην συρρικνωμένη βάση ΟΛΩΝ των κομμάτων και ΟΛΩΝ των συνδικάτων. Στην ΒΑΣΗ βρίσκονται οι υγιείς δυνάμεις. Οχι στις κορυφές. Εκεί δηλαδή που βρίσκονταν ΠΑΝΤΑ. Εκεί δηλαδή που βρίσκεται και η αφετηρία της δημοκρατίας. Στην ΒΑΣΗ.

Και αποτελούνται οι δυνάμεις αυτές από καθημερινούς ανθρώπους σαν όλους εμάς. Που "τσιγαρίζονται" από τις ίδιες ανάγκες και τις περικοπές των μέτρων. Που έχουν την ίδια ανασφάλεια και οργή με όλους μας. Και που θα κατέβαιναν μαζί μας στον δρόμο και στην συγκέντρωση. Στην ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Που κανένας από τους "αντιπολιτευόμενους" φορείς δεν πρόκειται να υποκινήσει ή να υποστηρίξει. Διότι μια τέτοια κίνηση θα του αφαιρούσε τον όποιο έλεγχο των κινήσεων που τώρα έχει ή νομίζει πως έχει.

Βέβαια αυτή η κυβέρνηση θα πέσει. Αργά η γρήγορα. Εχει προκαλέσει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ζημιά στη χώρα. Και όπως συνέβη και αλλού τα περισσότερα πρόσωπα που την απαρτίζουν θα χαθούν από το "πολιτικό σκηνικό". Πότε θα γίνει αυτό; Ισως πολύ σύντομα. Ισως το Φθινόπωρο που μας έρχεται.

Και τι θα μπει στην θέση αυτής της κυβέρνησης; Θα αποσύρει η νέα κυβέρνηση τα μέτρα;

Επειδή οι "μεγαλοκαρχαρίες" δεν θέλουν να αποσυρθούν τα μέτρα τους, το πιθανώτερο είναι να δούμε να σχηματίζεται πριν τις εκλογές ένα ευκαιριακό πολιτικό μέτωπο-κόμμα που θα απαρτίζεται από ανθρώπους διαφόρων παρατάξεων (οι ζυμώσεις έχουν ήδη αρχίσει) και που θα αποπειραθεί να κερδίσει τις εκλογές. Το όνομα ενός τέτοιου μετώπου μπορεί να είναι "Μέτωπο σωτηρίας της Ελλάδας", "Διαπαραταξιακή ενότητα και σωτηρία". Σωτηρία πάντα. Για τα συνθήματα θα φροντίσουν οι επικοινωνιολόγοι. Ειδικοί της δημοκρατίας κι αυτοί.

Και το πιθανώτερο, για να προεκτείνω τον συλλογισμό μου, είναι ότι ένα τέτοιο μέτωπο θα συγκινήσει τον λαό και για άλλη μια φορά θα του υποκλέψει την ψήφο, μια και οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται να έχουν σχέδιο απόσυρσης των μέτρων και ανακούφισης των χαμηλών εισοδημάτων. Κιαν έχουν σχέδιο απόσυρσης μάλλον μας το κρατούν μυστικό.

Και φυσικά ένα τέτοιο "μέτωπο" ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να πάρει πίσω τα μέτρα ούτε αυτό. Οπως και οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση σχηματιστεί βέβαια. Απλώς θα συνεχίσουν να κερδίζουν χρόνο. Κι εμείς θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε.

Θραξ Αναρμόδιος
.