Η αύξηση και η μείωση της ροής του χρήματος σε μία κοινωνία, μπορεί να ρίξει ή να ανεβάσει τις τιμές στα εμπορεύματα και την αγοραστική αξία των αμοιβών.
Αν η πολιτεία ΔΕΝ ελέγχει και ΔΕΝ αποφασίζει η ίδια για τον όγκο του χρήματος που κυκλοφορεί, και ακόμη χειρότερα όταν για να δημιουργήσει νέο χρήμα πρέπει να το δανειστεί (όπως στην περίπτωση των κεντρικών τραπεζών), τότε ουσιαστικά έχουμε ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ της χώρας και της κοινωνίας από δυνάμεις πέρα από την θέλησή της. Ανεξαρτήτως ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Καπιταλισμός, σοσιαλισμός και άλλα τέτοια εκκωφαντικά.
Δεν έχουμε ποτέ εθνικη κυριαρχία. Διότι μονίμως το δημόσιο ΧΡΩΣΤΑΕΙ.
Αυτό είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ από την Αναγέννηση και μετά.
Επίσης, με το σύστημα των κλασματικών αποθεματικών, που ισχύει σε όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη, μία ιδιωτική εμπορική τράπεζα μπορεί να δανείσει τα 9/10 ΚΑΘΕ κατάθεσης που λαμβάνει αλλά και ΚΑΘΕ δανείου που δίνει (καλό ε;). Αυτό κιαν δημιουργεί πληθωρισμό. Χώρια του ότι είναι ΣΚΕΤΗ ΚΛΟΠΗ.
Στα οικονομικά ένα στα δύο πράματα που μαθαίνεις σε καθιστά φαλακρό κατά το ήμισυ. Βάλτε κάποιον γνώστη να σας εξηγήσει τι είναι τα naked CDS
Γι' αυτό λέω ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΙΚΗ σε αυτή την ιστορία με τα οικονομικά. Στην δουλειά που κάνω εγώ, δεν μπορείς να κάνεις βήμα χωρίς λογικές αποφάσεις. Θες δε θες.
Εδώ, στο πεδίο των οικονομικών, είνα φανερό ότι η τυπική λογική ΒΙΑΖΕΤΑΙ και ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ εξακολουθητικά για αιώνες. Και μαζί και οι κοινωνίες. Που μένουν στο σκοτάδι για τις λειτουργίες αυτές που καλύπτονται από ένα σωρό τεχνικούς όρους "της πλάκας". Λες και αν αρχίσω να μιλάω εγώ ή κάποιος άλλος επαγγελματίας την δική μας τεχνική γλώσσα θα καταλάβει κάποιος κάτι, αν δεν είναι και αυτός του συναφιού!
Και σε αυτήν την συσκότιση έχουν συνεργούς τα μεγαλύτερα δυτικά πανεπιστήμια. Δηλαδή υπάρχει οργάνωση και background από πίσω.
Οι όροι "αριστερά", "δεξιά" κλπ, είναι κενοί νοήματος εφόσον η κοινωνία ΔΕΝ έχει έλεγχο στο χρήμα που κυκλοφορεί στην αγορά της. Ο κάθε ένας που μπορεί να ελέγξει τον όγκο του κυκλοφορούντος χρήματος μπορεί να επηρρεάσει τις τιμές των εμπορευμάτων και την αγοραστική αξία των αμοιβών. Αρα ποια πολιτική;
Και δεν τα λέω εγώ αυτά. Που στο κάτω κάτω είμαι και αναρμόδιος.
Αρα ήμασταν και θα συνεχίσουμε να είμαστε, και όσο περισσότερο δανειζόμαστε θα παραμένουμε υπό καθεστώς μερικής ή πλήρους κηδεμονίας. Εσαεί.
Θραξ Αναρμόδιος
Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου