Ο "έχων" μεγάλη περιουσία ή ισχύ ή δημοσιότητα ή όλα αυτά, μπορεί να θεωρεί ότι ΔΕΝ χρειάζεται να έχει πατρίδα. Και άρα δεν υπάρχει και ανάγκη να υπηρετήσει σε κάτι. Η πατρίδα είναι γέννημα ανάγκης συλλογικής. Για επιβίωση, άμυνα και προκοπή. Και μάλιστα σαν τέτοια ιδέα είναι γέννημα του αρχαίου δήμου.
Η αυτοκρατορικοί αιώνες, η φεουδαρχία, η βασιλεία δεν χρειάζονται πατρίδες και λαούς. Θεωρούν πως έδαφος και κάτοικοι είναι περιουσία τους προσωπική. Οπως οι Σαούντ στην Σαουδική Αραβία περίπου σήμερα.
Την πατρίδα την γεννάει η ανάγκη του δημοκράτη να εκφράσει την ένταξή του στο δημοκρατικό σύνολο. Του λαού.
Τέτοια ανάγκη δεν έχει ο γόνος της πλούσιας οικογένειας, η αναλφάβητη τηλε-περσόνα, ο "αοιδός" της μη-μουσικής και της γκλαμουριάς, ο εκατομμυριούχος ποδοσφαιριστής, κοκ. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Αυτός θέλει να ξεχωρίσει. Οχι να ενταχθεί στο σύνολο. Και μάλιστα το δημοκρατικό.
Δεν γίνεται να ξεχωρίσεις υπηρετώντας την πατρίδα στον κάθε "Εβρο".
Το πολίτης-οπλίτης είναι ιδανικό της δημοκρατίας. Οχι της γκλαμουριάς και της ολιγαρχίας.
Θραξ Αναρμόδιος
