Το να γιουχάρεις έναν άνθρωπο είναι ίσως αγένεια.
Το να τον "πλακώσεις στο ξύλο" είναι σίγουρα ωμότητα.
Από την άλλη όμως θα μπορούσε μια τέτοια πράξη να δείχνει και έναν δρόμο για την αποκατάσταση, εν μέρει, μιας δικαιοσύνης.
Ας δεχτούμε εκ προοιμίου ότι ο κ. Κακλαμάνης είναι "καθαρός". Δεν "τα 'πιασε" και δεν είναι διεφθαρμένος. Εγώ προσωπικά τείνω προς την πλευρά της κακλαμάνειας καθαρότητας.
Μα το μεγάλο μας πρόβλημα δεν είναι οι διεφθαρμένοι. Οι και εύκολα αναγνωρίσιμοι. Οι περισσότεροι διεφθαρμένοι πολιτικοί, μας είναι γνωστοί. Εκείνοι δηλαδή που ξεκίνησαν πένητες την "σταδιοδρομία" τους και τώρα φορούν κάλτσες των 40.000 δραχμών. Η μία κάλτσα.
Το μεγάλο μας πρόβλημα ήταν, και είναι, οι "άσπιλοι" πολιτικοί. Αυτοί που με την παρουσία και την συμμετοχή τους νομιμοποιούν δεκαετίες τώρα την αρπαγή και την λεηλασία του πλούτου αυτής της χώρας, από τα κόμματα που την κυβέρνησαν. Και οι οποίοι είχαν και την καλύτερη συνεργασία με τους διεφθαρμένους. Και διακομματικώς.
Είναι συνένοχοι. Διότι δεν μίλησαν. Η δεν μίλησαν όσο έπρεπε. Και δεν κατήγγειλαν. Με στοιχεία. Οχι λόγια τηλεοπτικά. Ενώ ήξεραν. Ενώ όλα συνέβαιναν δίπλα τους. Και αυτοί οι άσπιλοι υπήρξαν αυτήκοες και αυτόπτες μάρτυρες σε φήμες, γεγονότα, ψιθύρους και μαρτυρίες. Της αρπαγής και της λεηλασίας.
Οι "άσπιλοι" πολιτικοί είναι πολύ χρήσιμοι στο σύστημα. Απλώς με το να υπάρχουν. Διότι παρέχουν στον απλό άνθρωπο την ψεύτικη ελπίδα ότι αφού το σύστημα περιλαμβάνει και αμόλυντους ίσως "κάτι μπορεί να γίνει τελικά". Δρουν ως βαλβίδες στην κατσαρόλα.
Το μεγαλύτερο έγκλημα των άσπιλων πολιτικών είναι ότι δεν αφήνουν τον πολίτη να απελπιστεί εγκαίρως.
Για τον κ. Κακλαμάνη δεν ξέρω πολλά πράγματα. Θα ήξερα ίσως περισσότερα αν μία εξεταστική επιτροπή πολιτών, που θα επιλεγόταν με κλήρωση (ναι με κλήρωση, διότι η δια ψήφου εκλογή είναι ολιγαρχικός τρόπος ανάδειξης αρχόντων, όπως και έχοντες την πατέντα της Δημοκρατίας μας πληροφορούν), και όχι μία εξεταστική επιτροπή της Βουλής αποτελούμενη από βουλευτές, εξέταζε τον τεσσαράκοντα ετών βίο του στην πολιτική και με πληροφορούσε για το ποια ήταν τα περιουσιακά του στοιχεία στην εκκίνηση και ποια σήμερα.
Αυτό που ξέρω εγώ, και με σιγουριά μπορώ να βεβαιώσω και τους υπόλοιπους συμπολίτες μου, είναι πως όποιος ασκεί επαγγελματικά την πολιτική και μάλιστα για σαράντα συναπτά έτη δεν αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα. Η επαγγελματική ενασχόληση με την πολιτική δεν αρμόζει στην Δημοκρατία. Αυτή η επαγγελματική "διαρρύθμιση" είναι απλώς ένα μεγάλο λάθος. Και εντελώς απαράδεκτο.
Ο κ. Κακλαμάνης, και οι λοιποί άσπιλοι ανεξαρτήτως κομμάτων, είναι σάρκα εκ της σαρκός του ιδίου συστήματος. Του ιδίου συστήματος που ξεπουλά "πέντε φράγκα το χωνάκι" δεκαετίες τώρα τον πλούτο της χώρας και ροκανίζει τον μόχθο τον δικό μας. Φρονώ πως δεν είναι πολύ σοφό εκ μέρους μας να αναμένουμε οποιαδήποτε σωτηρία από πολιτικούς, παρόμοια αμόλυντους με τον κ. Κακλαμάνη.
Ο άσπιλος κ. Κακλαμάνης επί σαράντα χρόνια, τα χρόνια που μας χρέωσαν και μας τα πήραν όλα, ήταν και είναι κορυφαίο στέλεχος ενός εκ των δύο ενόχων κομμάτων. Σε αυτά τα σαράντα χρόνια ράφτηκε το σάβανό μας και ηνεώχθη ο τάφος μας. Είναι δυνατόν να μην θεωρηθεί συνένοχος;
Ξέρω επίσης ότι ο κ. Κακλαμάνης δεν ανέλαβε καμμιά σοβαρή πρωτοβουλία εναντίον του απαράδεκτου νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Ξέρω επίσης ότι ο αριθμός των υπαλλήλων της Βουλής, της οποίας υπήρξε και πρόεδρος, ακολούθησε την αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων του δημοσίου. Φήμες λένε ότι οι περισσότεροι υπάλληλοι της Βουλής είναι συγγενείς και "ημέτεροι". Με 16 μάλιστα μισθούς. Πολύ πολύ καλούς. Και όχι των 580 ευρώ.
Ξέρω επίσης ότι ορισμένα επιδόματα βουλευτών, πχ το σχετικό με την αναβάθμιση του πληροφοριακού τους εξοπλισμού, είναι πολλαπλάσιο από την σύνταξη και των δύο μαζί υπέργηρων αγροτών γονέων μου.
Ξέρω και άλλα, αλλά δεν έχει κανένα νόημα πια.
Θραξ Αναρμόδιος
ΥΓ. Ξέρω και για τις κακλαμάνειες κορώνες στην Βουλή: "Σε κάθε εκλογή έχουμε ανανέωση του 30% των βουλευτών. Και αυτοί που μένουν δεν είναι οι καλύτεροι" ή κάπως έτσι. Τι μας λέει αυτό και άλλα παρόμοια; Οτι όπως και οι λοιποί άσπιλοι ο κ. Κακλαμάνης ήτο βαθύς γνώστης των διεφθαρμένων και των πεπραγμένων τους. Και τι έπραξε για να τους αναχαιτίσει; Το μαθαίνουμε από το αποτέλεσμα. Τίποτε ουσιαστικό.
.
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου