ΔΝΤ: Μπαμπούλας ή δαιμονοποίηση

Η Πολιτική και η Οικονομία δεν νομίζω ότι ανήκουν στις "ακριβείς επιστήμες" .

Η μεν Οικονομία είναι από τα ομιχλωδέστερα γνωστικά αντικείμενα που διδάσκουν τα δυτικά πανεπιστήμια. Η δε Πολιτική, δηλαδή η εντός κοινοβουλευτικής δημοκρατίας άσκηση εξουσίας, έχει αποδείξει περίτρανα ότι είναι ο βιότοπος της ποικιλώνυμης διαπλοκής, της διαφθοράς, και των λόγων που δεν γίνονται πράξη.

Και οι δύο σαν τέχνες ανήκουν μάλλον στην συνομοταξία του "βλέποντας και κάνοντας".

Σχετικά όμως με την Πολιτική, το απογοητευτικώτερο όλων είναι πως ακόμη και μετά από τόση συσσωρευμένη εμπειρία "πολιτικών συμπεριφορών και πολιτικής αξιοπιστίας", υπάρχουν οπαδοί. Με ιερές πεποιθήσεις. Με ινδάλματα. Και με "ιδεολογίες". Και αλλίμονο σε όποιον ακόμη και με επιχειρήματα εκφέρει αντίθετο λόγο. Θα χαρακτηριστεί από εμπαθής μέχρι ίσως και φανατικός.

Τρανό παράδειγμα ο κ. Σαμαράς και οι οπαδοί του. Ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται να είναι ίσως ο πιο αξιόπιστος πολιτικός αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πολλά. Και όχι μόνο στη χώρα μας. Αξιόπιστοι πολιτικοί μας έχουν ξανατύχει αλλά φθάσαμε να το φυσάμε και να μην κρυώνει. Και ο Κάρλος Μενεμ εμφάνιζε μια πολύ πιο αξιόπιστη "επαναστατική φρασεολογία" πριν γίνει πρόεδρος στην Αργεντινή. Και όταν έγινε...

Από το βήμα του Προσυνέδρίου της ΝΔ στο Ναύπλιο, για μια Νέα Οικονομική Στρατηγική, η κ. Μπακογιάννη μας είπε "να μην δαιμονοποιούμε το ΔΝΤ". Ναι καλά...

Και ο κ. Σαμαράς τι διαφορετικό, σχετικά με το ΔΝΤ, μας είπε;

"
Φοβικοί, ασφαλώς, δεν πρέπει να είμαστε απέναντι σε τίποτε.
Ούτε καν απέναντι στο ΔΝΤ.
Μπαμπούλα δεν πρέπει να θεωρούμε κανένα.
Ρεαλιστές οφείλουμε να είμαστε!
Την αλήθεια οφείλουμε να εξηγούμε στον Ελληνικό λαό…
Και η αλήθεια είναι ότι όπου πήγε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο πρώτος και απαράβατος όρος που επέβαλε παντού ήταν η ισοπέδωση μισθών και συντάξεων.
"

Δεν θα επιχειρήσω μετάφραση. Θα πω απλώς ότι μου φαίνεται σαν χρησμός μαντείου. Και θα θυμίσω μόνο ότι ο κ. Σαμαράς ήταν υπουργός Εξωτερικών όταν άρχισε η αλβανική εισβολή.

Η πατρίδα μας βρίσκεται σε μια αληθινά κρίσιμη καμπή. Ολοι το ξέρουμε. Οτι γίνει τώρα θα μας συνοδεύει για δεκαετίες.

Θα μπορούσε ο κ. Σαμαράς, και οποιοσδήποτε άλλος να μας συνεγείρει. Να τον ακολουθήσουμε. Ολοι. Να κατεβούμε αύριο μαζί του στο δρόμο. Πως; Με μερικές ρηξικέλευθες προτάσεις και ιδέες. Ριζικές. Ριζοσπαστικές. Από αυτές που κυκλοφοράνε στα μυαλά όλων μας αυτή την εποχή. Αλλά δεν θα το κάνει και μακάρι ψεύτης να βγω.

Διότι ο κ. Σαμαράς, όπως και κάθε άλλος κοινοβουλευτικός πολιτικός, είναι "σαρξ εκ της σαρκός" του ιδίου πολιτικού συστήματος. Του συστήματος εκείνου που "δεν μας θέλει μεσ' τα ποδάρια του". Που θέλει να αποφασίζει μόνο του. Και οι ριζοσπαστικές προτάσεις είναι εκείνες που βγάζουν κι εμάς, τον απλό πολίτη, από την πολιτική αφάνεια και του δίνουν πολιτικό λόγο. Και εξουσία. Οι πολιτικοί δεν θέλουν να τους εποπτεύει κανείς. Ούτε καν εμείς. Ο φυσικός τους Επόπτης. Μας δίνουν την ψευδαίσθηση του "ελέγχου" δια των εκλογών. Ενώ στην ενδιάμεση τετραετία ο απλός πολίτης δεν έχει κανέναν θεσμικό ρόλο. Πόσο έξυπνο είναι αυτό εκ μέρους μας μετά από όσα είδαν τα μάτια μας;

Θα παραθέσω λοιπόν σε μια λίστα μερικές από αυτές τις ιδέες, που δεν είναι όλες δικές μου βέβαια.

-Σύσταση, με νόμο, εξεταστικών επιτροπών για τα σκάνδαλα του παρελθόντος. Κάθε επιτροπή απαρτίζεται από 500 πολίτες οι οποίοι προκύπτουν από κλήρωση, με βάση τον αριθμό ταυτότητας ή κάτι παρόμοιο, ανάμεσα σε όλους τους πολίτες μεταξύ 28 και 65 ετών. Δίπλα τους ενδεχομένως ένα ολιγομελές βοηθητικό σώμα δικαστικών χωρίς δικαίωμα ψήφου. Οι επιτροπές αυτές έχουν ρόλο ανακριτή και εισαγγελέα ταυτοχρόνως.

-Εξοδο από την Οικονομική Ενωση και επαναφορά της δραχμής. Στάση πληρωμών. Αναδιαπραγμάτευση του εθνικού χρέους. Αγωγές σε αλλοδαπά φυσικά και νομικά πρόσωπα που εμπλέκονται στην διόγκωση του εθνικού χρέους. Εξωση από τη χώρα όλων των αλλοδαπών τραπεζών. Υποτίμηση της δραχμής. Υψηλότατοι δασμοί στα εισαγόμενα.

-Λουκέτο στο Χρηματιστήριο Αξιών για μια διετία και απαγόρευση παρόμοιων χρηματοπιστωτικών διαπραγματεύεσεων. Εκδοση λαϊκών ομολόγων. Υψηλότατη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και της μεγάλης εν γένει περιουσίας. Φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή πάνω από ένα ποσό μερικών εκατοντάδων χιλιάδων δραχμών θεωρείται κακούργημα. Ελεγχος των περιουσιακών στοιχείων όλων των υπαλλήλων των αμαρτωλών υπηρεσιών (Πολεοδομία, Εφορία, ΟΣΕ, διάφορα υπουργεία κλπ) από Εξεταστικές επιτροπές που συστήνονται με την μέθοδο που ήδη περιέγραψα. Επιτροπές πολιτών, όπως παραπάνω, που ελέγχουν ανά εξάμηνο τα οικονομικά δημόσιων οργανισμών όπως Νοσοκομεία, ΙΚΑ κλπ κλπ

-Συγχώνευση και αναγκαστική συμμετοχή του δημοσίου στις ιδιωτικές τράπεζες. κίνητρα οικονομικά από το δημόσιο ώστε οι ιδιωτικές τράπεζες να χρηματοδοτούν καινοτόμες ιδέες και επιχειρήσεις όχι ως δανειστές μόνο αλλά και κυρίως ως συνεταίροι. Μείωση έως εξαλείψεως του συστήματος των κλασματικών αποθεματικών.

-Επιτροπές πολιτών (όπως παραπάνω) που κάθε μήνα αξιολογούν επιχειρηματικά πλάνα, ιδέες και προτάσεις που υποβάλλουν πολίτες-επιχειρηματίες και χρηματοδοτούν όσες κρίνουν αξιόλογες με γνώμονα πάντα την δημιουργία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

-Επιτροπή πολιτών που θα αναλάβει να αξιολογήσει τις προβληματικές και να προτείνει τρόπους να γίνουν βιώσιμες.

-Επαναφορά της αρχαίας "λειτουργίας" και "χορηγίας". Επιτροπή πολιτών ετησίως αναθέτει (με αναγκαστικό νόμο ή όπως αλλιώς λέγεται) "λειτουργία" σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, χωρίς να εξαιρούνται και οι ξένες επιχειρήσεις που δρουν στην χώρα, την παροχή των αναγκαίων για την συντήρηση και λειτουργία τμημάτων της δημόσιας μηχανής. Από ένα τάγμα του Ελλ. Στρατού ή μια μοίρα της Πολεμικής Αεροπορίας και ένα καράβι του Πολεμικού Ναυτικού μέχρι τα δημόσια σχολεία μιας περιοχής, την λειτουργία ενός σταθμού επεξεργασίας λυμάτων του δήμου, ενός νοσοκομείου, του ΕΚΑΒ κλπ κλπ. Και συν-χορηγίες. Οι χορηγοί θα τιμούνται κλπ κλπ κλπ.

Δεν ξέχασα κάποια ιδέα. Οι ιδέες, δικές μου και κυρίως άλλων που συζητώ μαζί τους καθημερινά, είναι πολλές και ποικίλες. Δεν θα μπορούσα να τις παραθέσω όλες γιατί θα ήταν κουραστικό. Αυτό που μετράει όμως είναι το πνεύμα των ιδεών. Και το πνεύμα είναι προς την κατεύθυνση
-της συμμετοχής του πολίτη στην έρευνα και την αντιμετώπιση της διαφθοράς
-της εξόδου από το ευρώ
-της φορολόγησης όχι του συνήθους υποζυγίου πια αλλά των αληθώς εχόντων και κατεχόντων
-της απαγόρευσης δημιουργίας εικονικού πλούτου από "χρηματοπιστωτικά προϊόντα"
-της συμμετοχής της μεγάλης περιουσίας και επιχείρησης στα "έξοδα της κοινωνίας και του δημοσίου"
-της δημιουργίας πραγματικής οικονομίας με την χρηματοδοτική στήριξη νέων ή προβληματικών επιχειρήσεων και την ανάπτυξη της καινοτομίας

Εχω την πεποίθηση ότι αν ο κ. Σαμαράς, ή οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, εξήγγειλε μια παρόμοια δέσμη μέτρων πάνω κάτω σε αυτό το πνεύμα, και με δεδομένη την κατάσταση στη χώρα και την ψυχολογία μας, θα μετρούσε εικοσιτετράωρα μέχρι την πρωθυπουργία.

Αλλά πάλι μπορεί να κάνω και λάθος.

Θραξ Αναρμόδιος.

.