Αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στην Γάζα

Διεθνές Δίκαιο και άλλες ιστορίες.

Ιδού τι είπαν οι Αθηναίοι στρατηγοί τον Μάρτη του 416 πχ στους Μήλιους, λίγο πριν καταστρέψουν το νησί τους:

“Αφού ξέρετε και ξέρουμε ότι, κατά την κρίση των ανθρώπων, το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του, κι ότι, όταν αυτό δε συμβαίνει, οι δυνατοί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται.”

Και το θεωρούσα την επιτομή του κυνισμού. Τι λάθος!

Κοντά πενήντα χρόνια τώρα συμβαίνει ένα διαρκές έγκλημα. Μπροστά στα μάτια μας. Μια γενοκτονία από τις ειδεχθέστερες. Ενα έθνος γενοκτονεί ένα άλλο έθνος, ένα αδύναμο έθνος. Που δεν έχει την δύναμη να επιβάλλει το δίκιο του.

Στα χρόνια μας μάλιστα συμβαίνει live και τηλεοπτικά. Κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια μας.

Αναρωτιέμαι σε ποιο σημείο αγριότητας να έχουν φτάσει, αφού πια τους τραβάει το αυτί ο ΟΗΕ και η ΕΕ για “υπερβολική απάντηση” στην αντίσταση των Παλαιστινίων.

Οποτε παίζει την “Λίστα του Σίντλερ” ή κάτι παρόμοιο δεν μπορώ να το δω πια. Θυμάμαι, αντανακλαστικά αυτά που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη και το κλείνω το ρημάδι. Μια αηδία με πιάνει. Για το προφανές της αδικίας και της προπαγάνδας. Και μετά θυμώνω που σπάνια βλέπουμε για την γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων, των Ινδιάνων, των Αμπορίτζιν, και των τόσων-πόσων χωριών που κάψαν οι Ναζί και οι Βούλγαροι στην πατρίδα μου την Θράκη, στην διάρκεια της κατοχής.

Χύνεται τόσο αίμα αθώων άδικα στην Παλαιστίνη κι εμείς βλέπουμε δυο-τρεις εικόνες τηλεοπτικές και μετά τίποτε. Σιγή. Και “Λίστα του Σίντλερ”. Μα ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και το κάνουν αυτό τόσα χρόνια; Και ποιος είναι αυτός ο θεός τους που τους χρωστάει το αίμα των άλλων;

Ενα καλό μάθημα και για μας, σήμερα: “το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του”. Δηλαδή δεν πα να χεις δίκιο. Πρέπει να μπορείς και να το επιβάλλεις.

.