Καλή Ανάσταση

Καλό Πάσχα δεν μπορώ να πω. Ζητώ την συμπάθειά σας.
Καλό Πάσχα όμως δεν μπορώ να πω, γιατί ξέρω τι σημαίνει. Και σε ποια γλώσσα.

Θα πω Καλή Ανάσταση.

Είμαι ένας άθεος.
Αλλά αν υπήρχαν άγγελοι και έπρεπε να διαλέξω δεν θα πήγαινα με τους "εκπεσόντες".

Ξέρω τι είναι καλό και τι είναι κακό.

Το ξέρω για τον ίδιο λόγο που και ο Ηρακλής το ήξερε. Εκείνον που δεν χρειάστηκε κανένας θεός να τον φοβερίσει. Για να κάνει την σωστή εκλογή. Την αρετή. (Λέξη ξεχασμένη πια). Αν και στα χρόνια εκείνα τα παλιά η θρησκεία (από την λέξη Θράκη), δεν είχε τέτοια αποστολή. Να διδάξει στον άνθρωπο ήθος και αρετή. Αυτό ήταν δουλειά της κοινωνίας. Και είναι πάντα. Και της πόλης. Οτι σημαίνει πόλη.

Ω, ναι. Η πόλη είχε θρησκεία. Κρατική. Οπως και τώρα. Και όποιος της πήγαινε κόντρα έβρισκε μεγάλο μπελά. Είτε ήταν ο Σωκράτης, είτε ο Αναξαγόρας, το κολλητάρι του Περικλή. Διότι η δημοκρατική παράταξη καχύποπτα (η καχυποψία είναι πυλώνας της δημοκρατίας), θεωρούσε πως η όποια "θρησκευτική" επίθεση είχε στόχο την δημοκρατία την ίδια. Την πόλη. Το έθνος.

Διατηρούμε ακόμη την ίδια καχυποψία και τον ίδιο φόβο. Και πολύ καλά κάνουμε. Και το λέω εγώ αυτό. Ο χωρίς θεό. Πρέπει να 'μαστε καχύποπτοι σ'αυτόν που βάζει στόχο την πίστη των ελλήνων.

Ομως το πρόβλημα δεν είναι μόνο η πίστη, που στο κάτω κάτω αντιμάχεται και την λογική. Είναι η προέλευση αυτής της πίστης και η ρίζα της. Οι ιστορία της εδραίωσής της. Οι σχέσεις της με την εκάστοτε εξουσία. Και δεκάδες άλλα που ξεχνάω τώρα. Αλλά κυρίως τα συμφέροντα των ιερέων της.

Οτι και να κάνω δεν μπορώ να σταματήσω να μιλάω ΚΑΙ γι' αυτά. Θα αυτο-αναιρεθώ αν το κάνω. Το ξέρω ότι είναι επικίνδυνο όταν το κάνω. Διότι ο εχθρός, ο πάσης φύσεως εχθρός που μας περικύκλωσε και μας αφελληνίζει, τέτοιες διχόνοιες θέλει. Τον εξυπηρετεί η φαγωμάρα μας. Τον θρέφει και την εκμεταλλεύεται. Την συνδαυλίζει.

Αλλά από την άλλη μου είναι δύσκολο να σταματήσω να μιλάω στον συμπολίτη μου για ένα θέμα που θεωρώ κορυφαίας σημασίας. Για μας. Για την δημοκρατία. Για την πόλη. Για το έθνος. Δεν μπορώ να σωπάσω. Ούτε να σταματήσω να σκέφτομαι.

Θα πάρω μέρος λοιπόν στην Ανάσταση. Σαν όλους τους έλληνες. Θα πάρω μέρος κι εγώ και μαζί και η διαφωνία μου.

Κι αν δεν πιστεύω στην "πίστη" όπως εκείνοι, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που τα πιστεύουμε μαζί. Που τα νιώθουμε μαζί. Που τα ζούμε μαζί. Που είμαστε μαζί.

Θα πάω λοιπόν στην Ανάσταση. Κι ύστερα θα γυρίσω και το αρνί. Θα πιω τσίπουρα και κρασιά. Θα χορέψω θρακιώτικα, και ηπειρώτικα και νησιώτικα και κρητικά και παλιοελλαδίτικα. Οπως τραγουδάνε και χορεύουν και πίνουν όλοι οι έλληνες. Τόσα χρόνια. Μαζί. Εχει σημασία μεγάλη.

Και το βραδάκι όταν θα πέφτει ο ήλιος, θα χύσω δυο σταγόνες στο χώμα. Στη μνήμη όλων αυτών που έζησαν και περπάτησαν σ' αυτόν τον υπέροχο τόπο. Και σε όσους αγάπησαν αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του. Οπως τα αγάπησα κι εγώ.

Καλή Ανάσταση.

Θραξ Αναρμόδιος

.