Πρόχειρες προτάσεις για ένα ΑΛΗΘΙΝΟ Δημοκρατικό πολίτευμα

Από ένα email που ανταλλάξαμε μεταξύ μας φίλοι και γνωστοί.

Γιατί εγώ πιστεύω ότι η ΡΙΖΑ του προβλήματος
είναι το σύστημα των αντιπροσώπων δι' εκλογής
και στο ενδιάμεσο ο πολίτης να μην έχει ΚΑΝΕΝΑΝ θεσμικό ρόλο.

Δηλαδή τους εκλέγουμε και μετά τους αφήνουμε για 4 χρόνια
ΜΟΝΟΥΣ με το βάζο με το γλυκό.
Πλάκα ΜΕ κάνεις;
Κάνουμε και τον μάγκα και τον έξυπνο μετά.
Κοθώνια είμαστε.

Ιδού οι προτάσεις πολύ πρόχειρα


Πρόχειρες προτάσεις για ένα ΑΛΗΘΙΝΟ Δημοκρατικό πολίτευμα
----------------------------------------------


1. Προοίμιο
Η βάση της δημοκρατίας είναι η καχυποψία (ότι θα τα πάρεις).
Γι' αυτό στις αρχαίες δημοκρατίες κατά 95% οι άρχοντες επιλέγονταν
με ΚΛΗΡΩΣΗ και όχι με εκλογή (η εκλογή εθεωρείτο ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΣ τρόπος ανάδειξης,
δημοκρατικός εθεωρείτο η ΚΛΗΡΩΣΗ).

Επιπλέον στις μοντέρνες δημοκρατίες (ο θεός να τις κάνει)
έχει καταργηθεί η ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ πριν και μετά την ανάληψη
αξιώματος.

Και επίσης έχει επιμηκυνθεί η διάρκεια των αξιωμάτων ανεπίτρεπτα.
Ενα έτος ήταν το ανώτερο η διάρκεια σε όλες τις αρχαίες δημοκρατίες.

Ακόμη απαγορεύονται οι επαγγελματίες πολιτικοί.
Δύο φορές κανένας το ίδιο αξίωμα. Κανένας.


2. Επιτροπές και σύνθεση επιτροπών
Σε πολλά ζητήματα (πχ δικαστήρια, προετοιμασία νόμων, έλεγχος πεπραγμένων)
απαιτείται η συγκρότηση μιας επιτροπής πολιτών.
Μία τέτοια επιτροπή συγκροτείται με ΚΛΗΡΩΣΗ (φυσικά)
από ΟΛΟΥΣ τους πολίτες και ο αριθμός της είναι κατάλληλος για
την εργασία για την οποία προορίζεται.
Για παράδειγμα δικαστήριο όχι κάτω από 50 πολίτες.
Εξεταστική όχι κάτω από 200 κλπ κλπ.
Ολοι άμισθοι. (πολίτης είναι εργασία, όχι κουραφέξαλα. Είναι δουλειά κανονική)
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί και να πάει άλλος στην θέση του.


3. Ασκηση πολιτικών δικαιωμάτων
Κάθε έλληνας πολίτης με πολιτικά δικαιώματα αποκτά
μία πλαστική κάρτα με έναν μοναδικό αριθμό.
Αυτός ο αριθμός μπορεί να είναι και ο αριθμός της αστυνομικής του ταυτότητας.
Χρησιμοποιώντας το υπάρχον σύστημα ΑΤΜ, προπατζίδικα κλπ κλπ
μπορεί, και εμείς οι πληροφορικάριοι το ξέρουμε καλά αυτό,
να στηθεί ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ένα δίκτυο που να εξυπηρετήσει
με ελάχιστο κόστος
την λήψη αποφάσεων από τους πολίτες.
Ολη την ώρα και για οποιοδήποτε θέμα με κόστος μηδέν.


4. Νόμοι και νομοθέτες
Νομοθέτες είναι ΟΛΟΙ οι πολίτες. Μία νομοπαρασκευαστική επιτροπή
συγκροτείται κατόπιν προτάσεως για το θέμα του νόμου
από έναν ικανό αριθμό πολιτών (πχ 5000)
και προετοιμάζει τον νόμο (όχι πάνω από 1 μήνα).
Οσο ο νόμος προετοιμάζεται παίρνει φωτιά
το ίντερνετ, το κανάλι της βουλής και τα mail στην επιτροπή
και δεν ξέρω γω τι άλλο.
Ο νόμος ψηφίζεται από ΟΛΟΥΣ τους πολίτες
μέσω του συστήματος που περιέγραψα.
Ο νόμος για να καταπέσει πρέπει να προσβληθεί στο δικαστήριο.
Και αν καταπέσει ξαναμπαίνει σε ψηφοφορία.
Αυτός που κατηγορεί νόμο και χάνει τη δίκη,
δημεύεται το 1/3 της περιουσίας του.


5. Δικαιοσύνη και δικαστήρια
Προκληρώνεται ένας αριθμός πολιτών κάθε μήνα σε κάθε πόλη-έδρα δικαστηρίου,
που θα εξυπηρετεί ως δικαστές, ώστε να ξέρουν να μην απομακρύνονται από την "φρουρά".

Για κάθε υπόθεση, από αυτούς τους προκληρωμένους,
κληρώνονται οι δικαστές που θα την δικάσουν.
(για όποιον αμφιβάλλει και νομίζει ότι η δικαιοσύνη είναι τεχνικό θέμα
και όχι πολιτικό έχω μόνο μια κουβέντα: τον κακό του τον καιρό.
Δεν έχει ΙΔΕΑ τι είναι δημοκρατία. Μπερδεύτηκε με τα Ρωμαϊκά τερτίπια.
Αλλά οι Ρωμαίοι δεν είχαν ΠΟΤΕ δημοκρατία)


6. Εκτελεστική εξουσία, "υπουργεία", Διοικ. Συμβούλια κλπ κλπ.
Ενας σταθερός αριθμός τομέων-υπουργείων. Για κάθε ένα τέτοιο "υπουργείο"
κληρώνεται ένας αριθμός πολιτών που απαρτίζουν ένα συμβούλιο
το οποίο είναι ουσιαστικά ο υπουργός. Το συμβούλιο.

Για παράδειγμα 30 πολίτες. Με εξάμηνη θητεία.
Κάθε βράδυ τραβάνε κλήρο μεταξύ τους για το ποιος θα έχει την
σφραγίδα του υπουργείου το επόμενο 24ωρο
(μην γελάτε, έτσι κάνανε στις δημοκρατίες, είναι πολύ
μα πολύ σοβαρό ζήτημα αύτό).

Οσοι έχουν κληρωθεί μέχρι τώρα αποκλείονται.
Οταν κληρωθούν όλοι, ξαναρχίζουν από την αρχή.
Μέχρι να λήξει η εξάμηνη θητεία τους και να έρθουν οι άλλοι.

Το ίδιο ή παρόμοιο γίνεται για τον πρωθυπουργό.
Πρόεδρο δημοκρατίας δεν τον χρειαζόμαστε.
Είναι ολιγαρχικό-αριστροκρατικό κατάλοιπο.
Με τον ίδιο τρόπο των κληρωτών εκ περιτροπής κλπ κλπ
αντιμετωπίζουμε τα ΔΣ στις ΔΕΚΟ και αλλού.

Ολοι αυτοί περνάνε, πριν αναλάβουν από ΚΟΣΚΙΝΟ.
Πεντακόσιοι πολίτες καταγράφουν μέχρι τι βρακί φοράνε
αυτοί οι ίδιοι που πρόκειται να αναλάβουν αξίωμα,
οι κοντινοί και λιγώτερο κοντινοί συγγενείς τους.
Και κάνουν το ίδιο μετά το τέλος της θητείας τους.
Αλλη επιτροπή τους εξετάζει στο τέλος.

Η τιμωρία για διαφθορά και απιστία είναι απλή.
Δήμευση και των γονέων και συγγενών,
εξορία για 5 χρόνια το λιγώτερο σε χώρα της επιλογής του,
και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, εφόρου ζωής.
(Τον πολίτη δεν πρέπει να τον φυλακίζουμε, αλλά σε έκτακτες
περιπτώσεις ίσως θα πρέπει να γίνεται κι αυτό.
Για ποινικά είναι άλλη περίπτωση)

6. Στράτευση
Ολες οι ελληνίδες και οι έλληνες στρατεύονται από την ηλικία
των 18 ετών (με το λύκειο δηλαδή) για δύο χρόνια
και παραμένουν στρατιώτες μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Παίρνουν μέρος σε εκστρατείες, όπως προβλέπει ο αρχαίος νόμος των προγόνων μας,
έξω από τα σύνορα μέχρι και την ηλικία των 50 ετών.
(Τι ηλικία είχε ο Φιλώτας που πήγε από δω με τα ποδάρια
στην Περσία;) Που να μη μας χρειαστεί ποτέ, βέβαια...

Με το τέλος της θητείας του ο πολίτης-οπλίτης παίρνει στο
σπίτι τον ατομικό οπλισμό του (τυφέκιο, στολή κλπ κλπ)
για τα οποία είναι στο εξής υπεύθυνος.

Στην εφεδρεία, δηλαδή από τα 20 του χρόνια ως το τέλος της ζωής του,
αποτελεί ΜΕΛΟΣ της μονάδας της γειτονιάς ή της περιοχής του.
Η μονάδα συγκροτείται κανονικότα (παίρνει αναφορά, ΑΑ και τέτοια)
μια φορά το δίμηνο και πάει για άσκηση ένα 48ώρο το δίμηνο.

Ο πολίτης-οπλίτης είναι το μυστικό. Το μεγάλο. Στην φάλαγγα των προγόνων μας
στην πρώτη σειρά, ο νόμος όριζε να μπαίνουν, και έμπαιναν
αυτοί που είχαν να χάσουν περισσότερα από τους άλλους.
Οι έχοντες περιουσία δηλαδή μεγαλύτερη και, ναι, ΠΑΙΔΙΑ.
(Ἂμ, πως κερδίσαμε στον Μαραθώνα; Χαζεύοντας Τζούλια και Ντούβλη;)
Η τοπική μονάδα έχει δικό της κτίριο, με γυμναστήριο,
όπου διοργανώνονται ανεπίσημοι αγώνες ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ πάλης,
εντευκτήριο, βιβλιοθήκη κλπ κλπ κλπ

7. Παιδεία.
Η εκπαίδευση είναι δωρεάν. ΔΩΡΕΑΝ είπαμε, όχι στα ψέμματα.
Οποιος θέλει να πάει έξω, να πάει.
Σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (από το νηπιαγωγείο
ως το πανεπιστήμιο) έχουμε ΔΥΟ ώρες την εβδομάδα
υποχρεωτική δημοκρατική διαπαιδαγώγηση. Προπαγάνδα δημοκρατική.
Τι είναι δημοκρατία (δημοκρατία, όχι κοινοβουλευτισμός)
ποιοι είναι οι ήρωές της διαχρονικά
ποιοι άλλοι λαοί εφάρμοσαν άμεση δημοκρατία (θα εκπλαγείτε
αν νομίζετε ότι είμαστε οι μόνοι) και πως
κλπ κλπ κλπ

8. Χρήμα, επιχειρηματική δραστηριότητα κλπ κλπ
Το κράτος ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ ποτέ από το εξωτερικό. Μόνο με ομόλογο
από τους πολίτες. ΟΡΟΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ.

Το χρηματιστήριο κλείνει. Εμπόριο που δεν περιλαμβάνει αγαθά
αλλά χρήματα, γραμμάτια, ασφάλειες και τα παρόμοια,
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ δια παντός. Λήξις.

Ολες οι τράπεζες καταργούνται και υπάρχει μόνο ΜΙΑ τράπεζα.
Αυτή εκδίδει και την δραχμή (εννοείται ότι είμαστε εκτός ευρώ).
Η πίστωση ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ με το σύστημα των ΚΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΩΝ.
Λήξις (δις).

Κίνητρα οικονομικά από το δημόσιο ώστε από την κεντρική μία και μόνη τράπεζα αυτή
να χρηματοδοτούν καινοτόμες ιδέες και επιχειρήσεις όχι ως δανειστής
μόνο αλλά και κυρίως ως συνεταίροι. Η τράπεζα συνεταίρος στην ιδέα
και την επιχείρησή σου.

Επιτροπές πολιτών (όπως παραπάνω) που κάθε μήνα αξιολογούν επιχειρηματικά πλάνα,
ιδέες και προτάσεις που υποβάλλουν πολίτες-επιχειρηματίες και
χρηματοδοτούν όσες κρίνουν αξιόλογες με γνώμονα πάντα την δημιουργία μικρών και
μεσαίων επιχειρήσεων.

Επιτροπή που επιλέγει και βάζει σε παραγωγή τον πλούτο των ελληνικών
εφευρέσεων. (απίστευτος αριθμός από πατέντες που κάθονται).

Επιτροπή πολιτών που θα αναλάβει να αξιολογήσει τις προβληματικές επιχειρήσεις και
να προτείνει τρόπους να γίνουν βιώσιμες.

Επαναφορά της αρχαίας "λειτουργίας" και "χορηγίας". Επιτροπή πολιτών ετησίως
αναθέτει (με αναγκαστικό νόμο ή όπως αλλιώς λέγεται) "λειτουργία" σε
φυσικά και νομικά πρόσωπα, χωρίς να εξαιρούνται και οι ξένες επιχειρήσεις
που δρουν στην χώρα, την παροχή των αναγκαίων για την συντήρηση και λειτουργία
τμημάτων της δημόσιας μηχανής. Από ένα τάγμα του Ελλ. Στρατού ή μια μοίρα της
Πολεμικής Αεροπορίας και ένα καράβι του Πολεμικού Ναυτικού μέχρι τα δημόσια
σχολεία μιας περιοχής, την λειτουργία ενός σταθμού επεξεργασίας λυμάτων του
δήμου, ενός νοσοκομείου, του ΕΚΑΒ κλπ κλπ. Και συν-χορηγίες.
Οι χορηγοί θα τιμούνται κλπ κλπ κλπ.

ΠΛΑΦΟΝ στην απόκτηση περιουσίας (προσώπου ή εταιρίας). Εκτός κιαν κάποιος πιστεύει ότι
έχει τόσες πολλές ανάγκες που του χρειάζεται ο πλούτος όλου του πλανήτη
για να τις ικανοποιήσει. Θα του παρέχεται γιατρός δωρεάν για την ασθένειά του.

9. Υγεία περίθαλψη σύνταξη
Ολοι οι έλληνες πολίτες είναι για ΠΑΝΤΑ ασφαλισμένοι. Εφόρου ζωής. ΔΩΡΕΑΝ.
Νοσοκομειακά και φαρμακευτικά. (και μη μου πείτε για πόρους, τουλάχιστον
όσοι ξέρετε πολλαπλασιασμό κάντε τις πράξεις με τον ΦΠΑ που μαζεύουν οι
τωρινοί άρχοντες και που πάει)
Σε μια ηλικία που καθορίζεται από νόμο, πχ γύρω στα 60, ο πολίτης βγαίνει
στην σύνταξη. Και η πολιτεία (εμείς δηλαδή οι υπόλοιποι) τον ευγνωμονεί
εσαεί για τους φόρους που προσέφερε. Ναι θα γίνεται πρωτάθλημα. Και οι
πρωταθλητές θα πηγαίνουν ταξίδι με την Τζούλια.

10. Θα ξέχασα πολλά, αλλά ποιος είμαι; ένας φουκαράς προγραμματιστής είμαι.
Γι' αυτό λέω: Δεν τραβάμε ένα ωραίο site να μαζευτούμε να μαζευτούν κι άλλοι
να πιάσουμε να φτιάχνουμε ένα ωραιότατο και δημοκρατικότατο σύνταγμα
μιας αληθινής δημοκρατίας. Που θα το φτιάξουμε άρθρο άρθρο με τα χεράκια
τις διαφωνίες τους καβγάδες και την ψήφο την δική μας και των άλλων;
Με τις ιδέες. Τις δικές μας τις ιδέες.
Με φως και αεράκι ελληνικό.

Τι θέλει για να γίνει;


ΕΠΙΜΥΘΙΟ. Τι είναι πολίτης;
Πολίτης είναι full time job. Εργασία πλήρους απασχόλησης.
Οχι πέντε λεπτά στα τέσσερα χρόνια.

Επίσης ο πολίτης είναι ο ΕΙΔΙΚΟΣ
στην πολιτική
στην άσκηση εξουσίας
στην λήψη αποφάσεων
στην απόδοση δικαιοσύνης
στην νομοπαρασκευή και στην νομοθεσία.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ.

Την δουλειά αυτή δεν την μαθαίνεις στο σχολείο. Ούτε στην
Πάντειο σχολη πολιτικών επιστημών.
Παίρνεις μια βασική γνώση από το σχολείο αλλά βασικά
την μαθαίνεις από τους άλλους πολίτες.
Συζητώντας (ατελείωτα) παντού. Στα καφενεία, στα κουρεία,
στην πλαζ, στο στρατό, στη δουλειά, στο σπίτι,
με όλους. Ολοι έχουν κάτι να πουν και μπορεί
ο τελευταίος παπάρας να έχει την καταπληκτικώτερη ιδέα.

Ο πολίτης δεν χρειάζεται πιστοποίηση πολιτικών ικανοτήτων
τύπου ISO, ECDL και παρόμοιες απατεωνιές. Είναι πολίτης
και αυτό τον κάνει (θα τον κάνει θέλει δεν θέλει) ειδικό
στα ζητήματα της δημοκρατίας: ασκηση εξουσίας, νομοθεσία,
απόδοση δικαιοσύνης με γνώμονα πάντα την ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ.

Θραξ Αναρμόδιος