Το blog μετακόμισε στο http://anarmodios.wordpress.com/

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Η απάντηση του Φερώνυμου

Αγαπητέ Θράκα,
κατ' αρχήν σε ευχαριστώ για τη τιμή που μου κάνεις να με φιλοξενείς σε ανοικτό διάλογο.

Ξεκινώ από τις εισαγωγικές σου διαπιστώσεις που συνοψίζονται στη φράση: «Δέν βλέπει να έχει επιλογές». Οντως συμφωνώ μαζί σου, όπως συμφωνώ και στη διαπίστωσή σου οτι υπάρχει συνειδητοποίηση στη κοινωνία και το λαό ότι έχει σοβαρό πρόβλημα. Επίσης συμφωνώ και στήν προτροπή σου: ...«να διαλαλήσουμε πως το πραγματικό μας πρόβλημα ως λαού, είναι ότι το παρόν πολίτευμά μας δέν είναι δημοκρατία».

Θα προσπαθήσω λοιπόν με απλά λόγια να περιγράψω το τί είναι δημοκρατία.
Σαν Δημοκρατία ορίζουμε τα πολιτεύματα που έχουν τα εξής τρία χαρακτηριστικά:
  • 1. Ισηγορία: Η δυνατότητα σε κάθε πολίτη να έχει ίσο χρόνο λόγου για τα δημόσια πράγματα μπροστά σε όλους τους πολίτες.
  • 2. Ισονομία: Οι νόμοι να είναι διατυπωμένοι κατά τέτοιο τρόπο ώστε όλοι οι πολίτες να είναι ίσοι απέναντί τους.
  • 3. Ισοκρατία: Ολοι οι πολίτες να έχουν ίση ισχύ σε σχέση με τα αξιώματα της πολιτείας.
Με βάση τα τρία αυτά βασικά χαρακτηριστικά, μπορούμε να κατατάξουμε όλα τα πολιτεύματα στο κατά πόσο είναι «δημοκρατικά».

Εάν πάρουμε για παράδειγμα τη χώρα μας, θα διαπιστώσουμε:
  • 1. Δέν υπάρχει ισηγορία. Εγώ ως πολίτης δέν έχω ίσο χρόνο δημόσιου λόγου με ένα δημοσιογράφο που εργάζεται σε ένα μέσο Μαζικής ενημέρωσης.
  • 2. Δέν υπάρχει ισονομία όσο υφίσταται ο θεσμός της Βουλευτικής ασυλίας.
  • 3. Δέν υπάρχει ισοκρατία όταν:
    • α. Οι πολίτες μή βουλευτές της χώρας δέν έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν προτάσεις νόμου πρός ψήφιση. (Σύνταγμα άρθρο 73 Πργ. 1) (Δηλαδή οι πολίτες δέν έχουν νομοθετική εξουσία).
    • β. Στα αξιώματα της πολιτείας διορίζονται πολίτες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και όχι απ' ευθείας από το σώμα των πολιτών. (είτε με κλήρωση, είτε με εκλογή).
Επιπλέον: Τα πολιτικά κόμματα της χώρας μας δέν εκπληρώνουν πλήρως τα παραπάνω γνωρίσματα. Πάρετε για παράδειγμα το πώς υλοποιείται η ισηγορία στο εσωτερικό των κομμάτων για τα απλά τους μέλη.

Πιστεύοντας ότι τοποθετήθηκα στο θέμα του τί είναι δημοκρατία, προχωρώ σε κάποιες σκέψεις/προτάσεις για τήν εγκαθίδρυσής της στη χώρα μας.

Διευκρινίζω ότι δέν μιλώ για «παλινόρθωση» γιατί πιστεύω ότι δημοκρατία με τα παραπάνω χαρακτηριστικά δέν υπήρξε ΠΟΤΕ στή χώρα μας από τήν ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους το 1828.

Επιπλέον, θεωρώ οτι το μόνο υπαρκτό πολίτευμα στην υδρόγειο σήμερα που ικανοποιεί τα τρία παραπάνω χαρακτηριστικά είναι αυτό της Ελβετικής Συνομοσπονδίας.

1. Εγκαθίδρυση Ισηγορίας.
Δημιουργία στον ιστοχώρο της Βουλής των Ελλήνων ιστοσελίδας όπου ο κάθε Έλληνας πολίτης θα μπορεί να καταθέτει επωνύμως απόψεις και να σχολιάζει επωνύμως απόψεις άλλων πολιτών.

Η ιστοσελίδα θα είναι μόνιμης καταγραφής και αναρτήσεις οι οποίες των οποίων το περιεχόμενο είναι αμφισβητήσιμο, θα αποσύρονται μόνο κατόπιν δικαστικής αποφάσεως. Στήν ίδια ιστοσελίδα να υφίσταται και η δυνατότητα αδιάβλητων ψηφοφοριών των συμμετεχόντων πολιτών σε κατατιθέμενες προτάσεις. Επίσης να υφίσταται και η βαθμολόγηση των κατατιθέμενων απόψεων από τους συμμετέχοντες πολίτες μέσω αδιάβλητων διαδικασιών.

Με το τρόπο αυτό επιτυγχάνεται χωρίς καμμία νομοθετική ρύθμιση ή αλλαγή του υπάρχοντος νομικού πλαισίου μιά πρώτη δυνατότητα ισηγορίας για τους Ελληνες πολίτες που είναι ουσιαστικά αποκλεισμένοι από τα ΜΜΕ σήμερα.

2. Εγκαθίδρυση Ισονομίας.
Να ζητηθεί η νομοθετική κατάργηση της Βουλευτικής Ασυλίας. Να ορισθεί επακριβώς η έννοια των «προσωπικών δεδομένων» και να είναι υποχρεωτική η δημοσιοποίηση όλων ανεξαιρέτων των δημόσιων δεδομένων ώστε να υπάρχει ίσο υπόβαθρο πληροφόρησης σε όλους τους πολίτες.

Πρόταση:
Ορίζονται ως «δημόσια δεδομένα» όλα τα στοιχεία που οι πολίτες υποχρεούνται με νόμο να καταθέτουν στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.

Παράδειγμα:
Τα φορολογικά και περιουσιακά τους στοιχεία. Τα στοιχεία ταυτότητάς τους (ληξιαρχικές πράξεις γέννησης). Τα δημόσια δεδομένα είναι ορατά από όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες.

3. Εγκαθίδρυση Ισοκρατίας.
Να ρυθμιστεί (με συνταγματική αναθεώρηση) το θέμα της νομοθετικής εξουσίας των πολιτών.

Συγκεκριμένα:
α. Να αναθεωρηθεί το άρθρο 73 πργ. 1 ως εξής:

Αρθρο 73 παράγραφος 1:
Δικαίωμα πρότασης νόμων ανήκει στη Βουλή και στους πολίτες σύμφωνα με τις διατάξεις του Αρθρου 44 παράγραφος 2.

β. Να αναθεωρηθεί το άρθρο 44 πργ. 2 ως εξής:

Αρθρο 44 παράγραφος 2.
O Πρόεδρoς της Δημoκρατίας πρoκηρύσσει με διάταγμα δημoψήφισμα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειoψηφίας τoυ όλoυ αριθμoύ των βoυλευτών. O Πρόεδρoς της Δημoκρατίας πρoκηρύσσει με διάταγμα δημoψήφισμα, κατόπιν κατατεθέντος αιτήματος πού συνυπογράφεται από πιστοποιημένο αριθμό πολιτών που αποτελεί τουλάχιστον το 5% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους. Το αποτέλεσμα αυτού του δημοψηφίσματος θεωρείται έγκυρο εφ' όσον έχει συμμετάσχει σε αυτό τουλάχιστον το ήμισυ των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους πολιτών.

Παρατηρούμε ότι το πλέον απλό αίτημα και άμεσα υλοποιήσιμο είναι αυτό της Ισηγορίας (1). Αλλά για να υλοποιηθεί και αυτό χρειάζεται να ληφθεί κάποια απόφαση από τα υπάρχοντα κόμματα της Βουλής.

Επομένως, εάν τεθούν οι τρείς παραπάνω στόχοι, (που κατά τη γνώμη μου μπορούν να συσπειρώσουν το μέγιστο ποσοστό των Ελλήνων Πολιτών) τότε αναγκαστικά θα πρέπει να μορφοποιηθεί μία πολιτική κίνηση η οποία θα πρέπει να αναλάβει την υλοποίησή τους μετά από εντολή των Ελλήνων Πολιτών.

Καταλήγουμε δηλαδή στο αναπόφευκτο της δημιουργίας κάποιου κόμματος το οποίο όμως θα έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
  • α. Θα έχει συγκεκριμένη διάρκεια ζωής. Ητοι θα διαλυθεί όταν θα έχει επιτύχει τους παραπάνω στόχους.
  • β. Στο ψηφοδέλτιο του κόμματος θα συμμετέχουν μέλη του στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό από το νόμο για ψηφοδέλτιο εκλογών. Οι βουλευτές του θα εναλλάσονται με κλήρωση κάθε 4 μήνες.
  • γ. Θα συμμετέχει σε όλες τις ψηφοφορίες της Βουλής των Ελλήνων και σε κάθε ψηφοφορία θα ψηφίζει λευκό τονίζοντας κάθε φορά τα αιτήματά του.

Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα αιτήματα για τη μετάβαση από το υπάρχον καθεστώς της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας σε ένα άλλο το οποίο θα διατηρεί μέν τα χαρακτηριστικά του υπάρχοντος (π.χ. κοινοβούλιο, διάκριση εξουσιών) αλλά θα δίνει και στους πολίτες μέρος της νομοθετικής εξουσίας μέσω των δημοψηφισμάτων.

Εγραψα τα παραπάνω έχοντας πλήρη συναίσθηση του περιορισμένου του χώρου και του γνωστικού μου αντικειμένου. Αλλωστε ο κάθε ένας πάντα κατέχει ένα μικρό μέρος της συνολικής εικόνας. Ετσι ευελπιστώ ότι ο διάλογός μας θα αποτελέσει μία αρχή για ένα γόνιμο γενικευμένο διάλογο μέσα στη σφαίρα των «ιδεών» που στη σημερινή εποχή κατοικοεδρεύει στο διαδίκτυο.

Ελπίζοντας ότι δέν κούρασα,
με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Φερώνυμος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου