Θα γίνει εξέγερση τελικά;

H καταπίεση, η καταδυνάστευση, η φορολογική καταλήστευση κλπ κλπ σπανίως οδηγούν τους λαούς σε εξεγέρσεις. Οι λαοί στην Αίγυπτο, την Μεσοποταμία, την Ρώμη, το Βυζάντιο, την Οθωμανία, πέρασαν τα πάνδεινα. Αλλά δεν είχαμε επαναστατικές διαδικασίες και μετασχηματισμούς. Τυφλές σποραδικές εξεγέρσεις μόνο.

Σπανίως λοιπόν και σποραδικά έχουμε τυφλές λαϊκές εξεγέρσεις. Χωρίς στόχο, σχέδιο και προορισμό. Που πνίγονται στο αίμα ή χειραγωγούνται επιδέξια για αλλότρια συμφέροντα. Και η ζωή συνεχίζεται σαν να μην άλλαξε τίποτε.

Η απελπισία των λαών μπορεί σποραδικά να εκραγεί σαν τυφλή εξέγερση που θα παρασύρει ζωές και περιουσίες στο διάβα της αλλά δεν θα αποδώσει τίποτε μόνιμο ή θετικό χωρίς γνώση και πολιτική οργάνωση. Σήμερα λείπει εντελώς αυτό. Ο δυτικός άνθρωπος δεν έχει ακόμη απομυθοποιήσει την κύρια αιτία των προβλημάτων του, τον κοινοβουλευτισμό.

Οι λαοί αφήνονται στην αμάθεια, την παντοειδή ιδεοληψία, την αμορφωσιά και την άγνοια που εντέλει οδηγεί στην απάθεια, στην μοιρολατρία ή στον μεσσιανισμό. Στην Μεσόγειο και την Μεσοποταμία, εξαιτίας της καταπίεσης αιώνων δημιουργήθηκαν οι μεσσιανικές ιδέες περί λύτρωσης από τα βάσανα με την παρέμβαση μιας ανώτερης δύναμης. Οτι καλύτερο για το σύστημα.

Για να έχουμε εξέγερση με στόχους
-πρέπει να έχουμε μια στοιχειώδη λαϊκή αφύπνιση και επιμόρφωση, γνώση δηλαδή και κυρίως ιστορική
-πρέπει να ηγηθεί κάποια δύναμη ή έστω μια δυναμική ομάδα να μπει στην πρωτοπορία (Σπάρτακος και δούλοι) και να προσπαθήσει να εφαρμοσει το σχέδιο.

Σήμερα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.

Εξέγερση για την εξέγερση τι νόημα έχει;
Τι στόχους θα είχε μια λαϊκή εξέγερση σήμερα στην πατρίδα μας και τι αιτήματα θα έβαζε;
-Κάθαρση; Ποιοι θα την κάνουν την κάθαρση; Αυτοί που την κάνουν τώρα; Οι βουλευτές και οι επιτροπές τους;
-Νομοθετικές αλλαγές; Ποιοι θα τις αποφασίσουν; Τα δύο μεγάλα κόμματα που ψήφισαν τον νόμο περί ευθύνης υπουργών;
-Εντιμους πολιτικούς; Μα η εξουσία διαφθείρει ούτως ή άλλως. Η πολύχρονη εξουσία διαφθείρει περισσότερο. Οι 4-ετείς θητείες και οι επαναλήψεις στα αξιώματα πότε αμφισβητήθηκαν; Η οικογενειοκρατία;
-Δημοκρατικές αλλαγές; Μα ο λαός νομίζει ότι έχει δημοκρατία.

Εν ολίγοις το επίπεδο του λαού κρατείται στο επίπεδο που είναι,
-για να συντηρείται η αιώνια εκμετάλλευση
-να μην κινδυνεύει το σύστημα από επαναστατικά αιτήματα

Οι πολιτικές κεφαλές τα ξέρουν πολύ καλά όλα αυτά. Και δεν ανησυχούν ιδιαίτερα. Είναι εξάλλου και προσεκτικοί. Παίρνουν τα μέτρα λίγα λίγα, τεστάροντας ενδεχομένως τις αντοχές. Ακόμη κιαν συμβεί εξέγερση, ακόμη κιαν είναι αιματηρή, έχουν το άλλοθι ότι "ο λαός τους εμπιστεύθηκε την νομιμότητα και την τάξη", και θα επιχειρήσουν να την καταπνίξουν. Αλλωστε μια τέτοια εξέγερση δεν φαίνεται ότι θα μπορέσει να θέσει αιτήματα αλλαγής ριζικά, του εκδημοκρατισμού του πολιτεύματος για παράδειγμα. Λείπει η γνώση η ιστορική και η παιδεία για αυτο.

Μπορεί κάποια πολιτικά πρόσωπα να "πληρώσουν" για ότι έκαναν και να εξαφανιστούν, αλλά το πολιτικό σύστημα ξέρει εκ των προτέρων ότι θα διασωθεί. Κιαν κινδυνέψει πράγματι, θα παίξει τα ρέστα του.

Θραξ Αναρμόδιος