Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ) αναφέρεται τουλάχιστον δύο φορές στον νόμο αυτό, τον 27/1975. Ωστε να είναι ενήμερος ο αναγνώστης του ΚΒΣ, για τις ειδικές συνθήκες που προβλέπει ο νόμος 27/1975, στην φορολόγηση των συναφών επιχειρήσεων.
Ας διαβάσει τον νόμο ο πολίτης (ξέρω, δεν διαβάζονται εύκολα τέτοια κείμενα από τον κοινό άνθρωπο, αλλά αυτό είναι θέμα με το οποίο λέω να ασχοληθώ κάποια άλλη στιγμή, το γιατί δηλαδή συμβαίνει αυτό), ώστε να πληροφορηθεί αν και κατά πόσο φορολογούνται ή απαλλάσσονται οι επιχειρήσεις οι σχετικές.
Ο νόμος 27/1975 ήταν, όπως διαπιστώνει εύκολα κανείς, ένα από τα πρώτα-πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρεσβυτέρου, το 1975, με την μεταπολίτευση. Από τα πρώτα που έτρεξε εκείνη η κυβέρνηση να ρυθμίσει.
Ας δούμε τι λέει το Σύνταγμα τώρα.
Το άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος ορίζει βέβαια πως : "Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους."
Το Σύνταγμα όπως θα ξέρετε είναι ένα ΓΕΝΙΚΟ κείμενο. Γι' αυτό και συχνά μεταχειρίζεται την έκφραση "όπως νόμος ορίζει", για να καταδείξει ότι αφήνει τον λεπτομερέστερο νομοθετικό καθορισμό στην διακριτική ευχέρεια της νομοθετικής εξουσίας. Το "όπως νόμος ορίζει" θα το συναντήσετε δεκάδες φορές στο Σύνταγμα. Μόνιμη επωδός.
Δηλαδή το Σύνταγμα ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ σε νόμους και νομοθετήματα. Είναι η ομπρέλλα των νομοθετημάτων.
Γιατί το κάνει αυτό; Διότι οι νόμοι ΑΛΛΑΖΟΥΝ. Από τις κυβερνήσεις του λαού. Και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ. Λόγω αλλαγής πολιτικών κλπ. Ομως, είναι ΑΛΛΗ η διαδικασία κατάστρωσης, ψήφισης ή αλλαγής ενός νόμου και ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΗ η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, η αλλαγή ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΑΡΘΡΟΥ του Συντάγματος.
Ενας υπουργός ή μια κυβέρνηση μπορεί να καταστρώσει ένα νομοσχέδιο και να το φέρει στην Βουλή ωστε να ψηφιστεί και να γίνει νόμος, όποτε θελήσει ή κρίνει. Για να έχουμε αναθεωρητική βουλή που θα αλλάξει κάποιο άρθρο του Συντάγματος, η διαδικασία είναι ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ.
Παρά την μόνιμη επωδό "όπως νόμος ορίζει" όμως, εκεί κοντά στο τέλος του Συντάγματος, στο τμήμα "Ειδικές Διατάξεις", στο άρθρο 107, το Σύνταγμα αναφέρεται ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ και ΑΥΤΟΛΕΞΕΙ στον συγκεκριμένο νόμο 27/1975, δίνοντάς του "αυξημένη τυπική ισχύ" και καθιστώντας τον ουσιαστικά ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
Το παράδοξο, ξαναλέω, είναι ότι το Σύνταγμα αναφέρεται ειδικά και συγκεκριμένα στον νόμο 27/1975. Ενώ αλλού, ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ, "όπως νόμος ορίζει" και "όπως νόμος ορίζει".
Κιας λέει προηγουμένως πως "Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους." Αλλα αντ' άλλων, δηλαδή. "Ανάλογα με τις δυνάμεις τους" αλλά για την "Φορολογία πλοίων" ο νόμος 27/1975 με ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΧΥ. Καλή δημοκρατία έχουμε;
Δηλαδή, ο ΚΒΣ μπορεί να αλλάζει και ΑΛΛΑΖΕΙ όλη την ώρα. Η φορολογική νομοθεσία μπορεί να αλλάζει (και να μας ξεσκίζει), και αλλάζει όλη την ώρα. Τι δεν μπορεί να αλλάξει; Η "Φορολογία πλοίων".
Και δεν χρειάζεται να είσαι συνταγματολόγος για να αντιληφθείς ότι όλο αυτό είναι όχι μόνο ΑΝΤΙ-ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, αλλά πέρα για πέρα αντίθετο με το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Αλλά είναι ΝΟΜΙΜΟ. Τόσο νόμιμο μάλιστα που δεν το ξεκουνάς εύκολα.
Ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα; Ο λαός;
Γελάστε πικρά.
Θραξ Αναρμόδιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου